جمکده

شعر نمایشنامه و داستان- ترانه-سفارش شعر -ترانه- طنز - نمایشنامه و داستان پذیرفته می شود

جمکده

شعر نمایشنامه و داستان- ترانه-سفارش شعر -ترانه- طنز - نمایشنامه و داستان پذیرفته می شود

مهما ن خدا

 

تو خواب ، خدا یه بنده شو صدا کرد              اونو به سمت عرش خود هدا * کرد

 

براش گرفت یه جور الاغ مفتی                توصیه کرد     یواش بیو نیفتی

 

خلاصه مشتی از زمین جدا شد             به عرش رفت و مهمون خدا شد

 

کنار عرش بسته بود الاغش                    نشست تا خدا بیاد سراغش

 

گذشت چندی و کسی نیومد                   صدای مشتی از تعب  درومد

 

بلند گفت ای خدای دانا                        خدای قدر و قدرت و توانا

 

مگر تو خویش دعوتم نکردی                    که اینجا من نشسته ام به سردی

 

خدا به خنده گفت بنده من                     کنارتم بدون جامه و تن

 

وجود من به چشم دیدنی نیست             و یا حضور من شنیدنی نیست

 

بگو هر آنچه آرزو که داری                      بدون اشک چشم و گریه زاری

 

کسی میان ما و بنده ها نیست              وجود بنده از خدا جدا نیست

 

کی گفته ما میریم تو جلد آدم                 و یا می شیم شبیه سنگ و خاتم

 

وجود ما به شکل سنگ و بت نیست        ضعیف و کوچک  بزرگ و گت نیست

 

کی گفته ما تو محجریم و بسته            و یا تو  عرش و اسمون نشسته ؟

 

کسی که حرف جز مرا ادا کرد  ؟!                 مرا ز بنده های خود جدا کرد ؟!

هدا   :  هدایت

******

کسی برای من نماینده نیست                    و یا کسی بزرگتر از بنده نیست

 

از این به بعد دیگه جدائی مکن                      برای دیگرون خدائی مکن

 

با من اگر که کاری داشتی بیا                       بدون دنگ و فنگ و ناز و اد  ا

 

  فا صله من و تو صفر است و هیچ                  به هیچ سمت و سوی دیگر مپیچ

 

منم خدای مهر و مهربونی                           نیم خدای ظاهر و زبونی

 

خدا  !  اسیر هیچ مذهبی نیست                 در اختیار هیچ مکتبی نیست

 

*****

 

تمام انبیا ء و مرسلین را                                امام قبل و بعد در زمین را

 

معلمین  و رهبران دینی                               پیمبران مرسل زمینی

 

تمام عاشقان محضر حق                              تمام داعیان خیر  مطلق

 

هر آنکه دارد از خدا نشانی                           بود به سمت و سوی من نشانی  !!!

 

شنید بنده چون کلام حق را

کلام حی مطلق فلق را

 

ندید در خود از خدا نشانی!

شکست قدر و قدرتش نهانی

 

گرفت رخصت از خدا و بر گشت

نمود فکر بکری از مخش نشت

 

گذاشت سر به کوه و دشت و هامون

نمود طی طریق و راه آمون

 

گذشت از هر آنچه در دلش داشت

درون سینه بذر عقل  و دین کاشت

 

گرفت وحی مطلق از سماوات

به یمن دوری از دروغ و آفات

 

به  عقل و منطق خود اقتدا کرد

هر آنچه بود بسته را رها کرد

 

شد از دروغ و  افترا فراری

رها شد از جفا و بیقراری !!!!!!!!!

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد