جواب شعر آقای محمد جاوید
شاعر محترم لاری
دوست خوب و ناز بنده سلام
که بود بهترین شروع کلام
کرده ای خود محبتی به صواب
داده ای شعر بنده را تو جواب
بحث ما بحث نان و سامان نیست
بحث آب فت و فراوان نیست
بحث عشق است و میهن و آداب
بحث فرهنگ مردمی بی آب
مردمی کز سر صفا دارند
ادب و شوکت و نزاکت چند
لار خلوتگه ادیبان است
خطه قاریان قر آن است
خواهمت تا کنی دوباره نظر
جمع می باش و شاخه شاخه نپر
هان مکن ذهن خویش را تحریک
بنگر ا ز د ید ه تا نی نیک
شعر من شعر باز و روشن بود
کی به تخریب لار و میهن بود
لار هم گوشه ای از ایران است
مامن زبدگان و نیکان است
گرچه اشعار بنده ناچیز است
بیت 4 شما چرا تیز است
مسقطی بین که خوب و شیرین است
مزه شعر بنده هم این است
می خورم بنده مهوه را با نان
چون بود طرز هضم آن آسان
جلال معزی 18/9/85
بو س تکراری
خوا ستم بوسه ا ی ز دلدار ی
داد، فرمو د نو ش جا ن ، باری
خو ا ست پولی ندا شتم گفتا
پس بده ، دادمش ، ز ناچا ر ی
گفتمش بنده کارمندم ، گشت
ا شک ا ز د یدگا ن ا و جــا ر ی
گفت بردا ر مش د و باره ، ولی
بــر نمی آ مد ا ز لبم کــا ر ی
شد پشیما ن و نا د م ا ز کارش
د ا د یک بو س د ا غ و ا جبا ر ی
ز ا نکه شیر ین نبو د چو ن ا و ل
د ا د مش پس به فن و طرا ر ی
گفت جا نا مگر نمی خو ا هی
بو سه ا م را ، نکن چنین کا ر ی!
گفتمش د ه ا جا ز ه ا م تا خو د
ببرم بو سه ا ز لبت ، آ ر ی
چون که در گفته ا م صداقت دید
گفت یک بو سه نز د من دا ر ی
نقشه ها بس کشید م و گفتم
طلبم باشد ا ر که بگذ ار ی
گفت با شد و لی فقط ا مر و ز
می دهم هر چه ر ا طلبکا ر ی
چون گزیدم لبش دوباره ، نوشت
بــر لبم با لبش خــط یا ر ی
لیک ا ز د ا غی لب لعــلش
سو خت جا نم ز بو س تکر ا ر ی
جلال معزی 27/9/85
رویا
گر فتم ا ز نگا ر ی بو سـه ا ی تـر
د ر آ غو شش فشر د م جا ی دلبر
و لی ا فسو س د ر آ ن ا و ج لذ ت
شد م بید ا ر ا ز فر یــا د هــمسر